,,Pies, czyli najlepszy przyjaciel człowieka.

Chomiki to śliczne małe zwierzątka domowe, które wymagają znacznie mniej uwagi niż pies czy kot, zatem często są wybierane jako pupile dla młodszych dzieci. Nie jest jednak prawdą, że nie wymagają zupełnie uwagi. Poniżej znajdziesz wskazówki jak opiekować się chomikiem tak by zwierze było zadbane i szczęśliwe.

• Wybór pomieszczenia dla chomika.

  W sklepach zoologicznych można kupić zarówno klatki jak i akwaria. Akwarium dla chomika jest o tyle praktyczne, że zwierze nam nie ucieknie, ale jest ono niestety ciężkie i małe dziecko nie może samodzielnie go przestawić. Klatki natomiast są lekkie i z całą pewnością się nie rozbiją, jednak bardziej wytrwały zwierzak znajdzie sposób by uciec miedzy szczebelkami.Jeśli chodzi o wielkość pojemnika, w którym będziemy trzymać naszego chomika to prawdą jest, że im większe tym lepsze - chomiki są bardzo aktywnymi zwierzątkami i muszą się swobodnie wybiegać.

• Zabawki dla chomika.

  Chomiki z całą pewnością potrzebują zabawek. Absolutną podstawą dającą zwierzakowi szczęście jest kołowrotek. Jeżeli klatka jest duża przyda się także sprężyna do wchodzenia na piętro i plastikowa rura do zjeżdżania w dół. Aby chomik mógł biegać po domu można mu kupić również specjalna plastikowa kulkę, w której zamyka się zwierze. Działa ona podobnie jak kołowrotek, z tą różnicą, że chomik nie może z niej sam wyjść, dzięki czemu nie wejdzie w żadne zakamarki i nie pogryzie nam mebli czy dywanów.

   

   

• Trociny dla chomika.

  Wnętrze klatki bądź akwarium wysypujemy trocinami tak by przykrywały dno. Trociny należy zmieniać średnio raz w tygodniu, ale zwłaszcza latem można to robić częściej tak by w pomieszczeniu, w którym stoi klatka z chomikiem nie unosił się przykry zapach. Oprócz trocin wrzucaj chomikowi rozdrobnioną ligninę, zwierzątka te uwielbiają się w niej zakopywać.

• Domek.

   

  W sklepach zoologicznych można kupić specjalne plastikowe domki, w których chomiki mogą spać. Niektóre zwierzątka je uwielbiają, czasem jednak trafi się chomik, który nie będzie chciał spać w takim domku, więc nie zmuszaj go do tego.

• Dopieszczanie zwierzaka.

  Aby chomik był zawsze przyjaźnie nastawiony do ciebie i domowników musicie się z nim regularnie bawić i często go głaskać, może to być trudne zwłaszcza na początku, gdy mały, dziki jeszcze chomik będzie próbował gryźć, jednak nie należy się tym przejmować, jak tylko pozna wasz zapach przyzwyczai się.

   

• Karmienie chomika.

  Chomiki jedzą raczej niewiele, ale dużą frajdę sprawia im zakopywanie zapasów w trocinach. Dla ich codziennych potrzeb wystarczy karmienie raz dziennie. Wszystkie chomiki lubią świeże warzywa np. marchewkę, kalafior, kapustę, brukselkę, większość chętnie zjada również jabłka a niektóre nawet morele i brzoskwinie. Chomiki potrzebują także suchego, twardego pożywienia żeby skracać sobie ząbki, podstawą dla nich są różne orzeszki, niełuskane ziarna słonecznika, sucha kukurydza. W sklepach zoologicznych można kupić specjalne gryzaczki złożone z kilku rodzajów ziaren.

• Woda .

  Wodę można podawać w specjalnych miseczkach lub zawieszanych poidełkach. Chomiki, które dostają dużo świeżych warzyw i owoców praktycznie nie piją wody, jest ona potrzebna, gdy chomik odżywia się głównie suchymi mieszankami.

1. O papużkach nierozłączkach

Nierozłączki to małe, kolorowe papugi środkowej Afryki i Madagaskaru. Ich nazwy we wszystkich językach pochodzą od zachowania samca i samicy z dobranej pary - przytulają się, czeszą sobie nawzajem piórka. Nie jest jednak prawdą, że po śmierci jednego z partnerów drugi umiera z tęsknoty lub już nigdy nie łączy się z innym. Nierozłączkami nazywane są czasami także papużki faliste, osobiście tego nie popieram. Prawdziwe nierozłączki mają od 13 do 17 cm długości, krótki ogon i skrzydła oraz krępe ciało. Dziób nierozłączek jest haczykowato zagięty, czerwony lub żółty, u młodych ptaków może być brązowy. Podstawowym kolorem wszystkich naturalnych form nierozłączek jest zielony. U mutacji - odmian barwnych może to być także niebieski, żółty, biały.

Ptaki te posiadają, podobnie jak u inne papugi, specyficzne ustawienie palców - dwa środkowe do przodu, a dwa brzegowe do tylu, co zwiększa chwytność kończyn. Nierozłączki wydają z siebie różne dźwięki, których można tutaj posłuchać. Odzywają się wtedy, gdy druga jest poza zasięgiem wzroku, po przebudzeniu i przed zaśnięciem oraz wtedy, gdy usłyszą innego ptaka zza okna. Nie jest rzadkością nierozłączka potrafiąca powtórzyć kilka ludzkich słów. Cztery gatunki ( Fischera, czarnogłowa, niassa i czarnolica) posiadają białą otoczkę wokół oczu. Łatwe krzyżowanie się tych czterech gatunków niewoli, sporadyczne przypadki takich zdarzeń w przyrodzie oraz płodność mieszańców pozwalają niekiedy twierdzić, że są to jedynie 4 podgatunki tego samego gatunku. Niestety pogląd ten doprowadza do masowego krzyżowania gatunków nierozłączek i zmniejszenie liczebności ptaków "czystej krwi". Odkryto dziewięć gatunków nierozłączek (stare nazwy w nawiasach): czerwonoczelne, czarnogłowe, rudogłowe (Fischera), siwogłowe, czerwonogłowe, górskie (czarnoskrzydłe, taranta), krasnogłowe (niassa), czarnolice oraz obrożne (liberyjskie).

Mimo niewielkich rozmiarów nierozłączek prezentują one już model zachowania większych papug. Zazwyczaj biegają po klatce, wspinają się po drabinkach i szukają pokarmu. Rzadko kiedy spokojnie siedzą na patyku, wolą zwisać głową w dół zaczepione o druty klatki. Wypuszczone nie latają zbyt długo, biegają po podłodze lub zrzucają z półki pudełka od kompaktów. Bardzo lubią także obserwować co się dookoła dzieje z najwyższego miejsca w pokoju. Najzabawniejszą czynnością nierozłączek jest kąpiel, której dokonać mogą w wazonie z kwiatkami lub w szklance z herbatą, należy więc uważać, aby w pokoju podczas wypuszczania papug nie było naczyń z gorącymi płynami. Nie należy wstawiać do klatki pojemników na wodę do kąpieli, bowiem woda bardzo szybko się w nich wychładza, a papużka kąpie się tam bardzo często, co może prowadzić do przeziębienia. Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem jest wystawiony na czas sprzątania klatki spodek z letnią wodą. Trzeba także pamiętać, że przy tej wspaniałej zabawie nierozłączki strasznie chlapią.:-)

Mając już papużkę, lub kupując ją właśnie, mamy nieodpartą pokusę aby dowiedzieć się czy to chłopczyk czy dziewczynka. U nierozłączek z białym pierścieniem dymorfizm płciowy jest bardzo niewielki i polega głównie na różnicy w kształcie głowy, która u samca jest nieco dłuższa i kanciasta na potylicy, podczas gdy u samicy z tyłu jest zaokrąglona, co przedstawia rysunek. Samica jest także nieco większa. Nasilenie tych cech jest zależne od gatunku i wieku ptaka. Gatunki nie posiadające białej otoczki zazwyczaj posiadają dodatkowe cechy pozwalające na rozróżnienie płci i zwykle jest to różnica ubarwienia głowy. Inna metodą jest badanie chromosomów komórek pobranych z rosnących piór lub krwi. U ptaków, podobnie jak u węży, układ chromosomów płci typu "XX" (poprawnie WW) determinuje płeć męską, a układ "XY" (WZ) żeńską. Ten sposób determinacji płci odróżnia ptaki od innych zwierząt kręgowych. Ma to znaczący wpływ na ujawnianie się cech sprzężonych z płcią.

Pierwszy gatunek nierozłączek (czerwonogłowa) został odkryty przez Karola Linneusza w 1758r. Od połowy XIXw., zgodnie z panującą wtedy modą na egzotyczne zwierzęta, zaczęto sprowadzać pierwsze okazy nierozłączek do Europy. Ptaki te bardzo podobały się ówczesnym Europejczykom toteż import z Afryki był prowadzony na masowa skalę. Przykładem może być fakt, że wciągu czterech tygodni 1929r. zostało schwytanych 16,000 ptaków. Z tego powodu część gatunków nierozłączek wpisano do rejestru zagrożonych wyginięciem. Jest prawdopodobne, że ilość nierozłączek czarnolicych przebywających na wolności (10,000) jest mniejsza od przebywających w niewoli. Teraz wywóz nierozłączek z Afryki jest ograniczony, a prawie wszystkie nierozłączki w sklepach pochodzą od hodowców.

1) Świnka Morska w domu.

Świnka morska może być doskonałym zwierzakiem domowym dla małych dzieci. Zwierzątka te wymagają niewielkich zabiegów pielęgnacyjnych, a przy tym są na ogół łagodne, rzadko gryzą i są bardzo towarzyskie. Świnka morska szybko przyzwyczai się do ciebie i twoich dzieci. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek jak dbać o to małe zwierzątko.

Rzeczy, których potrzebujesz:

Klatka, Ściółka, Żywność dla świnki morskiej, Siano, Poidełko, Miska na jedzenie, Drewniane zabawki i oczywiście Świnka Morska. :D

• Zdecyduj się na zakup odpowiedniego pomieszczenia dla świnki morskiej. Obudowa klatki może nieco różnić się od spodu. Podłoga powinna być wykonana z solidnego materiału. Klatka powinna być również wyposażona w miejsce, gdzie nasza świnka mogła by się schować (plastikowy domek).

   

• Wybierz miejsce w domu, w którym będzie ustawiona klatka ze świnką morską. Musi być umieszczona z dala od kaloryferów, bezpośredniego działania promieni słonecznych i innych nagłych zmian temperatury. Świnka morska nie wymaga żadnych specjalnych warunków, takich jak dodatkowe ogrzanie czy oświetlenie.

   

• Wypełnij klatkę mieszanką specjalnych trocin. Ich wymiana powinna odbywać się raz na tydzień. Podłoże z trocin działa bardzo dobrze na świnki morskie i pozwala im na szybką adaptację w klatce.

   

• Świnkę morską powinieneś karmić specjalnymi mieszankami ziaren dostępnymi w sklepach zoologicznych i przeznaczonymi właśnie do tego celu. Istnieje ogromny wybór tego typu pokarmów – wypróbuj więc kilka z nich i wybierz tę, która okaże się największym przysmakiem dla twojej świnki. Przez cały czas podawaj zwierzątku siano a od czasu do czasu nawet w owoce i warzywa.

   

• Nie stosuj żadnych miseczek na wodę, gdyż łatwo można je przewrócić. Zaopatrz swoją klatkę w specjalne poidełko. Urządzenie podwieszane jest do wierzchniej części klatki i składa się z pojemnika i specjalnej rureczki. Dzięki temu Twoja świnka morska będzie miała zawsze dostęp do świeżej i czystej wody, a ty unikniesz bałaganu w klatce.

   

• Zapewnij swojej śwince miejsce w klatce, gdzie będzie mogła się ukryć i poczuć bezpiecznie. Wyposaż klatkę w domek, podesty i małe budyneczki dla świnek morskich. Nie zapomnij także o specjalnych zabawkach do żucia i gryzienia wykonanych z drewna. Pamiętaj, że gryzoniom siekacze rosną całe życie, dlatego zabawki te powinny być wymieniane regularnie.

  Serdecznie pozdrawiam z mojej strony to tyle :D
  

   

   

   

   

 Gepardy żyją w Afryce,Azji Południowej i na Bliskim Wschodzie.
Gepardy żyją do 12 lat na wolności
Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi łapami, mimo iż wygląda na wątłego i delikatnego. Klatka piersiowa jest obszerna, a talia wąska. Ma małą głowę i krótki pysk, wysoko umieszczone oczy, duże nozdrza i małe okrągłe uszy. Jako jedyny z kotowatych nie potrafi chować pazurów. Futro geparda jest płowe z okrągłymi czarnymi plamkami i czarnymi liniami po bokach pyska. Dorosłe samce ważą przeciętnie 42-65 kg z kolei samice 30-45 kg. Długość ciała wynosi od 112 do 150 cm, wysokość w kłębie od 60 do 80 cm , podczas gdy ogon mierzy do 90 cm. Samce są przeważnie większe niż samice, mają także nieco większą głowę i muskularniejsze ciało.

 Samice rodzą od 3 do 5 młodych po ciąży trwającej od 90 do 95 dni. Młode ważą po urodzeniu od 150 do 300 g. Od matki odłączają się między 13. a 20. miesiącem życia. Gepard może żyć ponad 20 lat. W przeciwieństwie do innych kotów, dorosłe samice nie mają swoich terytoriów i raczej unikają się wzajemnie. Samce czasami tworzą małe grupy, zwłaszcza jeśli pochodzą z tego samego miotu.
Gepardy są drapieżnikami, jedzą głównie małe (do 40 kg) ssaki, takie jak gazele, impale, młode gnu i zające.
Po podejściu do ofiary na dystans około 10 m rozpoczyna się pościg. Polowanie zazwyczaj kończy się w ciągu minuty. Jeśli gepardowi nie uda się szybko złapać zdobyczy, woli poczekać na inną okazję niż marnować energię. W przeciwieństwie od innych wielkich kotów polujących głównie nocą, gepard jest drapieżnikiem prowadzącym dzienny tryb życia.

• Gepardy biegają z maksymalną prędkością na odcinkach nie dłuższych niż 500 metrów.

• Gepardy nie wciągają pazurów, co stanowi wyjątek wśród kotów.

• Koty te nie wspinają się na drzewa.

• Gepardy są trapione przez wiele chorób. Dzieje się tak z powodu niskiej zmienności genetycznej w obrębie gatunku.

• Gepard ma bardzo długi w stosunku do długości ciała ogon. Pozwala mu on utrzymać równowagę podczas szybkiego biegu.

• Istnieje gatunek geparda (gepard królewski), który zamiast charakterystycznych niewielkich cętek posiada sierść pokrytą dużymi, czarnymi plamami.

• Gepardy potrafią warczeć, syczeć, a nawet... ćwierkać.

• Koty te zaczynają polować już w wieku 7 miesięcy.

   

   

   

   

  Gdzie żyją lwy? Ile lat? Budowa ciała

   Lwy żyją w Afryce i Indiach. Najczęściej na terenach Sawanny Afrykańskiej
  Samce żyją krócej niż samice. Jeśli wcześniej nie zginą w walce mogą dożyć wieku ponad 10 lat. Notowano pojedyncze przypadki 16-letnich samców żyjących na wolności. Taki wiek, 15-16 lat, dla samic jest natomiast wiekiem przeciętnym.
  Lew jest bardzo dużym kotem, ustępującym rozmiarami jedynie największym podgatunkom tygrysa. Masywne ciało z czterema potężnymi, silnie umięśnionymi łapami, zakończonymi ostrymi pazurami, wyposażone w silne szczęki jest doskonale przystosowane do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt. Na krótkich dystansach może osiągnąć prędkość do 60 km/h. Jest raczej sprinterem, a nie długodystansowcem.

   

  Rozmnażanie i pokarm. Sposób polowania

   Młode rodzą się w liczbie od 1 do 6 (w większości przypadków od 1 do 4) po ciąży trwającej 100–114 dni. Nowo narodzone lwiątka mają cętki. Ważą od 1 do 2 kg. Młodymi opiekuje się całe stado. Często, gdy lwice ruszają na polowanie, lwiątka pozostają pod opieką jednej lub dwóch "ciotek", które troszczą się o nie do powrotu matek. Jest to zachowanie niepowtarzalne w rodzinie kotowatych.
  Lwy są mięsożercami polującymi głównie na ssaki kopytne, jak antylopy, zebry, gazele, bawoły afrykańskie, żyrafy i guźce oraz sporadycznie młode większych ssaków, takich jak słonie, hipopotamy czy nosorożce. Gdy brakuje pokarmu, zdarza im się napadać na zwierzęta hodowlane, zjadać gryzonie, ptaki czy padlinę, a nawet ludzi.
  Na terenach otwartych lwy najczęściej polują w nocy. Tam, gdzie są wysokie trawy lub gęste krzewy, polowania zdarzają się również w ciągu dnia. Samce rzadko uczestniczą w polowaniach. Przyłączają się do łowów na dużego zwierza, takiego jak bawoły. Wówczas siła samca jest niezbędna do przytrzymania, a następnie powalenia ofiary ataku. Samice zwykle polują stadnie.

   

   

  A teraz prawdziwe ciekawostki :D

   

  • Żaden kot poza lwem nie ma grzywy ani kłaczka na ogonie.

  • Samiec opiekuje się stadem jedynie przez 3 lata. Później jest przeganiany z niego przez młodsze, rządne władzy podrostki, które przejmują kontrolę nad grupą.

  • Lew może przespać 20 godzin w ciągu doby(...)

  • Lew może biec z prędkością nawet do 80km/h!

  • Wszystkie lwice w stadzie są spokrewnione ze sobą.

  • Lwy często nazywa się "królami dżungli". Przecież one wcale tam nie żyją!

  • w jednym z parków narodowych w Północnej Afryce mieszka stado całkowicie białych lwów! Utrzymują się przy życiu jedynie dzięki dokarmianiu bowiem same nie umieją polować.

  • Jedynie żyrafy, nosorożce i słonie są bezpieczne przed atakami lwów.

    ·  Zdarza się, że stado lwów, musi ustąpić swojej zdobyczy dużej grupie hien.